آکوبئے کاگد چه نۆکێن اهدنامگئے کتابان یکّے. اے کتابئے نبیسۆک وتا ”هُدا و هُداوندێن ایسّا مَسیهئے هِزمتکار“ گوَشیت. بازێن زانتکارے همے سرپدَ بیت که اے آکوب، ایسّا مَسیهئے برات بوتگ. وتی کاگدئے تها، آکوب باورمندان دلبَڈّیَ دنت که سکّی و سۆریانی وهدا سبر بکننت، هاجتمندانی کُمکا بکننت تانکه آیانی باور آیانی کرد و کارانی تها هم زاهر ببیت، دگرانی بارئوا بدێن هبر مکننت و په دنیایی مال و هستی و دراجێن زندێا زیادهێن اُمێتے مبندنت.
